In het centrum van Den Haag hebben tienduizenden mensen een nieuw Rode Lijn-protest gehouden tegen het kabinetsbeleid rond Israël. Over hoeveel mensen er precies waren lopen de schattingen uiteen. De organisatie sprak van 150.000 mensen; verslaggevers ter plekke schatten dat er zeker 100.000 mensen naar het Malieveld waren gekomen.
Aan het begin van de middag waren veel mensen onderweg naar Den Haag. De NS meldde dat de treinen naar de stad erg vol waren en dat niet iedereen mee kon. Op station Utrecht Centraal was het erg druk op het perron waar de trein naar Den Haag vertrok en ook in de stationshal van Den Haag Centraal waren massa's mensen. De sfeer was volgens NS goed.
De in het rood geklede demonstranten trokken in een symbolische rode lijn van het Malieveld naar het Vredespaleis. Het protest was georganiseerd door onder andere Oxfam Novib, Pax, Amnesty International, Save the Children en Artsen zonder Grenzen. Volgens Oxfam Novib hadden zich zo'n 35.000 mensen aangemeld.
Beelden van het protest in Den Haag:
"De daden van Israël in de Gazastrook gaan alle perken te buiten", zei een demonstrant op het Malieveld tegen de NOS. "We moeten in Nederland de regering aansporen om een rode lijn te trekken. De filmpjes zijn niet meer te verdragen."
Een andere demonstrant vertelde dat ze weer deelneemt aan het Rode Lijn-protest omdat de oorlog in Gaza "alleen maar erger wordt". "Er is een genocide aan het plaatsvinden en ik kan daar gewoon niet naar kijken en daar met mijn belastinggeld aan bijdragen."
De hulp- en mensenrechtenorganisaties eisen, samen met de demonstranten die meeliepen, een fundamentele koerswijziging van het demissionaire kabinet met stevige sancties voor Israël. Ze vinden de stappen die het inmiddels demissionaire kabinet heeft genomen niet genoeg.
"Je ziet voorzichtige stapjes", zegt directeur Dagmar Oudshoorn van Amnesty International Nederland. "Zo heeft minister Veldkamp aan de Europese Unie gevraagd om te kijken naar het associatieakkoord met Israël. Maar dat is niet genoeg."
Volgens Oudshoorn kan Nederland meer doen. "Een wapenembargo is nodig, de handel verbieden met illegale nederzettingen in bezet gebied. De stappen zijn nu te klein."
De grote opkomst in Den Haag zegt volgens de directeur van Amnesty veel over hoe Nederlanders naar de oorlog in Gaza kijken. Volgens haar vragen mensen zich af waarom er niet wordt gehandeld. "Waarom zijn juist in dit conflict regeringen terughoudend?"
Schoof uitgenodigd
De organisaties hadden demissionair premier Schoof gevraagd om vandaag te spreken op het Malieveld, maar zeggen daarop geen reactie te hebben ontvangen. Volgens de Rijksvoorlichtingsdienst heeft Schoof de organisatie van tevoren laten weten dat hij niet aanwezig zou zijn.
"We zien jullie en we horen jullie", reageerde Schoof eind van de middag op X. "Ons doel is uiteindelijk hetzelfde: om zo snel mogelijk een einde te maken aan het leed in Gaza."
Ook in andere landen zijn Rode Lijn-protesten georganiseerd. In Brussel gebeurde dat eveneens vandaag. Daar kwamen volgens de organisatoren 110.000 mensen op af. Gisteren was er een Rode Lijn-demonstratie in Montreal in Canada. Stockholm volgt op 17 juni en Kopenhagen een dag later.
Ook in Brussel gingen betogers vandaag de straat op:
Op het openluchttheaterfestival Oerol op Terschelling hebben mensen een rode lijn op het strand gevormd. Onder bezoekers, makers en eilanders leefde de wens om op die manier mee te doen aan het protest in Den Haag, aldus de festivalorganisatie. "Deze rode lijn is een oproep aan onze overheid om het geweld en genocide te laten stoppen."
Volgens Omrop Fryslân namen op Terschelling tussen de 3000 en 4000 mensen gekleed in het rood deel aan het protest.
'Grootste demonstratie in 20 jaar'
Het is de tweede keer dat het protest in Den Haag is gehouden. Op 18 mei liepen volgens de organisatoren ruim 100.000 mensen mee in de mars, waarmee het volgens hen de grootste demonstratie van de afgelopen 20 jaar was.
In 2004 waren er op en rond het Museumplein in Amsterdam meer mensen op de been bij een demonstratie georganiseerd door de vakbonden tegen het beleid van het toenmalige kabinet-Balkenende II.