De overheid van Namibië gaat duizend wilde dieren veilen, waaronder olifanten en giraffen. Met de verkoop van de dieren moet massale sterfte in de natuurparken voorkomen worden. Hoewel er alternatieven zijn, vinden ecologen de veiling een goede zet.

Het is momenteel zo droog in Namibië dat de noodtoestand is uitgeroepen. In de natuurparken zijn waterpoelen opgedroogd en er is niet veel begroeiing over: dieren hebben weinig te eten en te drinken.

"De omstandigheden zijn in de meeste parken heel slecht en als we het aantal dieren niet terugbrengen, leidt dit tot uithongering", zegt Romeo Muyunda, woordvoerder van het ministerie van Milieu. Vorig jaar stierven al bijna 64.000 dieren door de droogte.

Het plan is om duizend dieren op een openbare veiling te verkopen. Het gaat om vijfhonderd tot zeshonderd buffels, honderdvijftig springbokken, zestig giraffen en 28 olifanten. Ook impala's, elanden en antilopen worden geveild.

Sociale structuur

De verkoop van dieren uit door de overheid beschermde natuurreservaten komt vaker voor. "Het is vrij gebruikelijk in Zuid-Afrika, Namibië lijkt dat voorbeeld nu te volgen", zegt Han Olff, hoogleraar ecologie en natuurbeheer aan de Rijksuniversiteit Groningen. "Zo worden inkomsten gegenereerd, waarmee de overgebleven dieren beter beschermd kunnen worden. Soms werkt het. Via dit model is de witte neushoorn voor uitsterven behoed."

Maar er zijn ook nadelen, benadrukt hij. "Van bijvoorbeeld olifanten is bekend dat overplaatsing de sociale structuur ernstig kan verstoren. De dieren kunnen agressief worden, ook richting mensen."

Bovendien is er een alternatief. Zo kunnen kleine gebieden beter met elkaar verbonden worden om een groot natuurgebied te vormen. Grote gebieden zijn minder kwetsbaar voor droogte, want dieren houden langer toegang tot water. "Maar zoiets heeft tijd nodig. Het is geen korte termijn-oplossing", zegt Olff.

Willem Ferwerda is ecoloog en oprichter van Commonland, een organisatie die zich wereldwijd bezighoudt met het herstellen van onleefbaar geworden (natuur)gebieden. Hij noemt het besluit over de verkoop van de dieren "een lastig dilemma voor Namibië".

"Je wil liever geen groepen dieren uit elkaar halen. Maar op basis van wat ik gelezen heb, is de overheid verstandig bezig. Ook omdat ze de inkomsten weer gebruiken voor natuurbehoud." Wel hoopt Ferwerda dat het project goed wordt uitgevoerd, met hulp van experts en de lokale bevolking.

Particuliere natuurparken

Maar waar komen de dieren die geveild worden eigenlijk terecht? Daar heeft voorlopig niemand een antwoord op. Het ministerie van Milieu heeft wel een voorkeur uitgesproken: het ziet de dieren straks het liefst in particuliere natuurparken, die veel bezocht worden door (eco-)toeristen. "In droge gebieden levert zo'n private game reserve meer op dan bijvoorbeeld het houden van vee voor vleesproductie", zegt Olff. "Dat is een interessant verdienmodel."

Toch is ook niets doen een optie, sluit hij af. "Sterfte van sommige diersoorten tijdens een droogte kan ook gewoon bij de natuur horen. Andere soorten profiteren daarvan."

Bron